Tuesday, September 28, 2010

Where's happiness?

Please forgive me for my grammar and my spelling. I did not have a formal study on the language that I will be using. My way of writing is based on my usual conversation and how I've seen my grandfather write letters and stories. For those who can understand this language, you don't have to feel sorry for me. This is just a confession of a drama queen.

Mapagal na cu. Bala cu ali cu magsawa caring pamangawan cu... Bala cu ali cu aranasang maging macanini calungcut. Macapagal pala ing manenaya caring bageng ali mu balu nung datang.

Macamurit ing mamasa. Macamurit ing magpanggap a agyu cu ing eganagana, magcunwari cung ali cu apectado istung ali mu apapansinan ing pamangawan cu. Ating oras a aiisip cu, macarine nala pala ding pemangawa cu. Minsan pa, maybug cung gumaga uling ali mu cu aintindyan, uling ala mu queca ing pamangawan cu.

Pero anggang macanta, tutuloy cu pa rin ing cabolangan cu. Anggang mapagal na cu, sasawa na cu, maririne na cu ampong mamumurit na cu, ali cu tutucnang. Ali cu pa naman ginaga dahil queca... pero ditac na mu, pipilitan cung ali.

Handa cung manenaya queca. Anggang malambat, alang casu canacu ita. Pero ini ing paquisabi cung mayap, nung ali mu cu agyung luguran, sabyanan mu cu. Ali mu sabyan canacu ing tabalu. Uling ing tabalu, dinan na cung maling pag-asa. Lalu mu cu mung pasaquitan.